Februari 2011. We gingen de spreekwoordelijke hei op, een hei die in het echt eigenlijk een duinlandschap was: de Stay Okay in Noordwijk. Twee dagen zouden we ons daar opsluiten met op gezette momenten gasten die ons kwamen bezoeken om ons van input te voorzien of om kritische vragen te stellen. We noemden onszelf het expeditieteam tweede fase en we bestonden uit drie leden van de schoolleiding en drie teamleden. Er was urgentie, de inspectie had ons de opdracht gegeven om met een verbeterplan te komen om de resultaten van het VWO omhoog te brengen.
Het bleek een succesformule, na twee dagen hadden we een plan dat bij de presentatie aan het gehele team veel instemming kreeg en uiteindelijk heeft het VWO het gered. Niet alleen daarom was ik trots om deel uit te maken van deze expeditie. Het mooist aan de hele ervaring vond ik dat we achteraf niet konden aanwijzen wie nou wat precies had ingebracht, maar dat we gezamenlijk aanvoelden wanneer iets genoemd werd waar we verder op konden bouwen.
Ik herinner me dat elke stem waarde had, dat er momenten waren dat onze hersenen collectief op het puntje van hun stoel zaten en in grote staat van alertheid actief en vaak hardop, denkwerk verrichtten. Op andere momenten zoomden we uit en keken we of wat een goed idee leek, ook daadwerkelijk zou kunnen werken in het grotere geheel. De gezamenlijkheid, de synergie waarin een plan geboren kon worden omdat ieders inbreng gewaardeerd werd, dat was de magie. Het tilde ons allemaal boven ons individuele kunnen uit.
Deze ervaring was vormend en wat ik er tot op de dag van vandaag uit meeneem, zijn een aantal dingen:
De kracht van ontwerpen aan de voorkant: voor welke opdracht sta je, hoeveel tijd trek je ervoor uit wie denken mee, wie zijn critical friends? Omdat deze kaders stonden, hoefden we daar ter plekke niet meer over na te denken en konden we ons op de invulling richten.
Waardeer elke stem. Spreek af dat niks dom, vreemd, raar is. Schiet in een brainstormfase dus ook geen ideeën af, maar bouw voort op elkaar. Niet elke stem vertegenwoordigt hetzelfde, benoem soms even namens wie of wat je spreekt. En besef dat je niet altijd alle stemmen in je team hebt, daarom zijn critical friends goud waard. Doordat we ze al tijdens het ontwerpproces toelieten, werd ons eindproduct beter.
Vertrouw het proces. Op de eerste ochtend hadden we een collega uitgenodigd die ons graag allerlei dingen mee wilde geven, vanuit een nogal bezorgde grondhouding. Dat programma-onderdeel liep erg uit qua tijd en was ook niet bepaald energiegevend. Toen hij zijn lijstje punten aan ons had meegegeven, hadden wij inmiddels een sterke motivatie opgebouwd om te laten zien dat het wél kon en konden we ons ook geen verder tijdverlies meer permitteren. Wat een trage start leek, bleek een procesversneller.
En als laatste, maar veruit belangrijkste: hoe het iedereen voldoening geeft als je bent uitgestegen boven je eigen kunnen in een gezamenlijk proces. Dat gun ik ieder individu in ieder team.
Een en al herkenning! En wat een trots dat ik onderdeel van deze groep was destijds. Je hebt er wederom de juiste woorden aan weten te geven. Inmiddels weten we dat aan zo’n proces hele mooie begrippen aan te hangen zijn: flow, co-creeeren etc…alleen kenden we die woorden nog niet. We brachten ze al wel in de praktijk! Ik kan niet wachten tot een weer een keer mag!
Wat een waardevolle herinneringen, ik neem ze graag mee om er op de juiste momenten uit te kunnen putten.